Bu günlerde sıklıkla dillendirilen “Türkiye Arjantin olmaya doğru mu gidiyor?” söylemi zihnimizde Arjantin’de neler oluyor sorgulamasını çağrıştırdı. 

En azından kıyaslamanın haklılık payı içerip içermediğini somut rakamlar ile görebilmek adına genel hatları ile Arjantin ekonomisini irdelemek istedik. Nasıl bir tablo ile karşılaştığımızı sorguladığımızda ise durumun hiç de iç açıcı olmadığını gördük.

Öncelikli olarak Arjantin ekonomisi Covit-19 pandemisinin ardından %10 luk bir daralmanın etkisini 2021 ve 2022 yıllarında toparlamaya çalışsa da 2022 nin son çeyreğinden itibaren hiper enflasyon ile yüzleşmeye başlamıştır. 

Dünya bankasının resmi web sayfasında yer alan verilere göre Brezilya’nın ardından Güney Amerika’nın en büyük ikinci ekonomisi konumunda olmasına rağmen uluslararası sermayeye erişim neredeyse hiç yok.

Finansmana erişimin kısıtlı olduğu ülkede ekonomiye destek sağlamak amacıyla yürütülen para basma politikası sonrasında enflasyon yüksek seviyelerde seyretmeye başlamış.

Temmuz ayında %115 düzeyinde açıklanan enflasyon oranı ile, Venezüella ve Lübnan’ın arından dünyadaki en yüksek üçüncü ülke konumunda,

Cari resmi kurla 1 dolar 350 peso. 

Merkez Bankası enflasyonu kontrol etmek amacıyla Temmuz ayında faiz oranını %93 düzeyine çıkarmış.

Tarım, ülkenin en önemli ihracat kaynağı. Özellikle soya, mısır ve buğday da önemli potansiyele sahip olan ülkede kuraklık nedeniyle yaşanan rekolte kaybı ihracat gelirlerinde önemli daralmaya yol açmış.

Mart 2023 verilerine göre devletin iç ve dış borç toplamı Gayri Safi Yurt İçi Hasılanın  %80 ni oluştururken  dış borcun Gayri Safi Yurt İçi Hasılaya  oranı ise %45 

IMF ile en son imzalan 44 milyar dolarlık anlaşma sonrasında uygulamaya konulan kemer sıkma ve tasarruf tedbirlerine karşı oluşan tepkiler ise bir türlü durulmayan siyasi hayatta çalkantılara neden olmuş. 

Ekonomistlerin 2023 yılı için öngörüleri % 3 küçülme. Bu durum ülkenin son on yılın altıncı resesyonuna işaret ediyor. 

Yukarıdaki tablo Arjantin ekonomisinin yüksek enflasyon, dış borç ve döviz kuru sarmalında geldiği boyutu gözler önüne seriyor.

Arjantin örneği enflasyonun kontrolden çıktığı bir ülkede, kur üzerinde aşırı basıncın kaçınılmaz olduğunu gösteriyor. Bu durumda kuru yönetebilmek için ya faizleri artırmak ya da rezervlerinizi harcamak zorunda kalırsınız. İhracat /turizm gelirlerinizi de artıramadığınız ya da ülkeye yabancı sermaye girişi olmadığı sürece bu döngü artarak devam edecektir. 

Görünen o ki; ekonomik kriz Arjantin halkının  ” Don’t Cry For me Argentina “ (benim için ağlama Arjantin ) şakısındaki gibi Eva Peron için olmasa da ülkenin geleceği için ağlaması gerektiğini ortaya koyuyor.