Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden

Dünya vazgeçenleri değil azmedenleri hatırlar.

Ama!

Bazen yorulur insan çünkü insanlar kötüdür. Eğer vicdansızlar indirmişse darbesini acımadan senin acıyan yaraların hiçbir şey ifade etmez.

Yine başrolde verilen değerleri hak etmeyen insanlar var. Sanki hiçbir şey olmamış gibi gönül rahatlığıyla hayatına devam eden acımasız insanlar...

Ayrıca bizde duran dünyanın onlarda nasıl döndüğünü merak etmeden de geçemiyorum...

İstediği zaman gelip ve istedikleri olmadığı zaman öylece çekip gidebileceklerini düşünen insanlar için o kadar üzüldük ki bize de yazıklar olsun!

Düşünüyorum da insan sevdiğine küfür edecek ve verdiği emeği inkar edecek kadar küçülmemeli, değersizleşmemeli, karaktersizleşmemeli en önemlisi de ona, onu kıracak kadar kıymamalı...

"Hiç kimse"ne acı verici bir sözdür..Hiç kimse bile değilsiniz artık benim gözümde ne acı değilmi? ..

Aslında insanı,insan yapan tek şey, kalbidir. Bazıları duymaz sesini ya da duymak istemez. Bazıları ise acizlik olarak kabul eder kalbini ona güvendiğimiz zaman acı çekeceğimizi biliriz, ama değer...

"Bizi biz yapan şeylerdi, söz verilipte tutmayanlar"Bir sonbaharsa hayat dökülüyoruz birer birer yapraklar gibi...

Çünkü...

Zalim idareci ateşten sıcaktır. Namerde muhtaç olmak ,zemheriden soğuktur. Sabretmek ise zehirden daha acıdır demiş"Hz Ali"ne güzel demiş anlayana...

İşte ben zehirden acı her şeye canım acıyarak sabrediyorum. Çünkü inanıyorum ki Allah sabredenlerle beraberdir inşallah....

Gökten ağır iftiranın isyanına düşmemek için.

Taştan katı münafıklara ve ateşten sıcak zalim idarecilere karşı yeryüzünden geniş adaletinle tecelli et ki, zehirden acı sabırlarla, zemheriden soğuk namertlere muhtaç etme bizi Allahım?

Aminnnn...