Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden

Eğer bu dünyada acıyan yerlerinizi saracak biri varsa hayatınızda önemli olmaz düştüğün yerler, atıldığın kuyular, aldığın yaralar yalan çıkan bildiğin tüm doğrular...

İşittiğin tüm kötü sözlerin yeri bile çabuk iyileşir o zaman...

Sizi küçümsemeden dinleyen anlatırken bile geçecekmiş gibi içini ısıtan sizi olduğunuz gibi kabul eden değiştirmeye çalışmayan istedikleri kalıplara uymasanız da sizi sevmekten vazgeçmeyen birileri varsa eğer korkmayın incinmekten bırakın sıyrıklar olsun dizlerinizde... 

Aslında herkes kendi katilini kendi yaratırmış. Bunca yıl içinden oklar geçirdiğimiz kalplere yazık etmişiz.
İnsan olmak çok garip diyoruz ya bazen sanki başka bir şey olabilmişiz gibi. 

Ve bir gün anlarsın ki; vazgeçemediklerinin hiç biri, vazgeçilmeyecek kadar mükemmel değildir senin yüreğinde... Sevgini tüketmeye değmez kendi hayatlarını idare edemeyenler, duygularının hakimi olamayanlar için ağlama.
Elinden gelen her şeyi yaptığın halde, yarı yolda yalnız kaldıysan, bu karşındakinin seninle yan yana yürümesini beceremediğindendir...

Kalp yarası siz kanatmaktan vazgeçinceye kadar sürer ve ilacı bu acıya alışmak değil, ondan ders çıkarabilmektir.

Kaçmaya çalıştığınız gerçek, bir gün karşınıza çıkacak. Ve işte o gün kaçacak yeriniz olmayacak unutmayın...!!!

Oysa mutluluğun anahtarı kendi yüreğimizde gizliydi. Ama biz insanoğlu bu kadar basit bir dengeyi kuramadık hayatımızda yazık ki ne yazık...

"Sana ihtiyacım var" dediğin halde yanınızda olamayan tüm bencilleri silin hayatınızdan silin ki öncekilere kapak sonrakilere ders olsun...