´´Bıraktığın gibiyim´´ diyorsun ya bana...
Ben, bırakmadım ki seni hiç...
Ben, sana kızdığımda, sen, arkamdan geldin...
Sen, bana kızsan, ben, ardına düştüm...
Durmadan aklıma düştün...
Yollara, tek düştüğünde...
Ben, yolda tek olduğumda...
Gönül misafirimdin...
Yolum, yolsuza düştüğünde...
Yolumu düşürdüm, yurduna...
Uğrayıp, yüz sürdüm, gönül eşiğine, sükutla...
Yüzüme, yerleştirdim, yerleşkesi, ´´sen´´ olan çizgileri...
Yerleşemedim, kimseye, bir bavul elimde, dolandım avare...
Azade bir gezgin olup, gezdirdim yürek sırrımda seni...
Zırh ettim, kandil ettim, izbe, soğuk, çıkmaz bir ömre...
Ömürlük olsun dediklerimizi, seyirlik tattık seninle...
Bir yol hikayesinde, seyre koyulduk birbirimizi...
Sessiz ve gizlice...
Aman...!
Kimseler duymasın diye...
Faziylet Sönmez
