YEREL KÜLTÜRLER
Doğubayazıt Belediyesinin farklı hizmetlerinden biri de, yerel kültürlerin yaşatılması için yaptığı bazı faaliyetlerdir. Bildiğim kadarıyla belediye bu konuda çalışan bazı dernek ve oluşumlara ciddi destekler veriyor.
Yöresel Yemekler restoranın faaliyete sokulması bu gibi çalışmalardan biri. Belediyenin desteği ile açılan restoran uzun süre faaliyet göstermiş, sunduğu farklı yemekler ile yeterince ses de getirmiştir.
Bu hizmet sebebiyle çoğu hemşerimiz, o zamana kadar tadamadıklar Abdigor ve Helise gibi Doğubayazıt?ın yerel yemeklerini yeme fırsatı bulmuşlardır. Farklı ve leziz yemek yemenin ötesinde bu faaliyet ilçemizin enformasyonuna da önemli katkılarda bulunmuş, böylece Doğubayazıt dışında yaşayan hemşerilerimizin ilçeye olan özlemi de daha çok artırmıştır.
Belediyenin bu girişimi sonucu yakın zamana kadar adeta unutulan bu yemek kültürümüz yeniden yaygınlaşmış, daha önce varlıklı insanlar tarafından yenilen bu yüksek işçilikli yemekler, Doğubayazıtlıların, Ağrılıların sofralarda yaygınlaşmaya başlamıştır.
Olumlu sonuçlar veren Yerel Yemeklerden sonra, Doğubayazıt Belediyesinin bu gibi kültürel faaliyetleri, Yerel Foklor ve diğer geleneklere de yaydırması gerekir. Aksi durumda belli yaştaki insanlar öldükten sonra, o kültür de onlarla birlikte yok olup gidecektir.
Nitekim çocukluğumuzda oynadığımız oyunların şimdilerde hiç birinin izi bile kalmadı. Keza köylerde yapılan o özgün düğünler artık yapılmıyor.Yine halk arsında yaygın olan bazı adetler de artık hatırlanmıyor. Denilebilir ki 40 yaşın altında olanlar bunları hiç bilmiyor.
OYUNLAR: Çağdaş ismi Kriket olan ve halk arasında ?Hola Gavani? olarak bilinen sportif faaliyet tamamen unutulmuş durumda. Ayrıca sopalarla oynanan ?Kelemast? ve ?Tuttı? oyunlar ile daha çok okullarda oynanan, sportif bir faaliyet olan, yanılmıyorsam Uzun Eşek denilen ?Perro Perro Mirğıdır? oyunu da oynanmıyor artık.
ışÇı ÜCRETLERı : Evvelden ve halen de kısmen devam eden çoban emekçilerine para verilmezdi, bunların hakkı ayni olarak ödeniyordu. Sığır çobanlarına(Gavan) birer oğlak, koyun çobanlarına(şıvvan) başarısına göre 15-30 arasında kuzu, kuzu çobanlarına da (Berğvan) yine 2-5 civarında kuzu ücret olarak veriliyordu.
Birde koyun ve kuzu kırkma ile koç katımı zamanları vardı. Bu faaliyetler büyük şenliklerle yapılıyordu. Kuzuların tüyü olan LIVA hallaçlar tarafından titizlikle taranır ve keçe yapımında kullanılırdı.
Bunun dışında hatırlayamadığım bir çok gelenek vardır. Her kesin katkısıyla geçmişi anımsamak ve yaşatmak mümkündür. Asıl önemli olan bu geleneklerin ya da kültürlerin unutulmaması ve mümkün olduğunca yaşatılmasıdır.
Doğubayazıt Belediyesi geçmişte yaptığı gibi bu konularda faaliyetlerini sürdürürse bu kültür ve gelenekler yaşatılacağı bibi, nostaljinin de alası ortaya çıkmış olur.
