Adı kalmaz sende yaşadığın ve nefes aldığın sürece. Sorgulayıp atamazsın bir kenara kağıt parçaların birleşmez ki , .  Aslında yazılanlar seni anlatırken yaşananlar beni anlatır.

Küçük çocuk ruhu gibi tertemiz kalamazsın ve engel olur sana yaşadıkların ve yaşayacakların.

Hangi şarkı sadece hüzzamda kalır, Sabır taşı gibi zorlarsın gelmişini geçmişini yutkunursun bir yudum su için. Kurutur emek verdiklerin seni.

Sonunda dizlerin yetmeyip te yürüyemeyeceğin zaman gelir. Adı da yapmasaydın ben mi söyledim olur. Hepimizin yaşadığı dizelereden oluşan gerçekler bu değil midir.

Hangimiz gerçekleri silip te yalanla yaşamıyoruz ki, Sabır sabır diyerek oynuyoruz.

Yakut renkli baharları kucaklıyormuyuz. Soruyorum size. Yaptınız mı hiç empati kendinize yada siz sorduduz mu size dost görünen sahte yüzlere.

Riya ne kötü şeydir herkes birbirinin kırar ve yorar. Adını hiç bilmediğin kahpe dünyada sadık kalamaz değerleri olmayınca.

Bir parça kefeni bulabilir mi insan. Ne gerek var ki birbirini incitmeye , paylaşamadığın ne var.

Bilsin yalan dünyanın boş olduğunu insanlar. Ara sıra görmeyenlere göz, duymayanlara ses olacağız da nereye kadar.

Yükle vebali götür sırtında. At bir kenara kalsın.

Kapat üstünü der gibi hep sus.

Olur mu?...

 Şehriban Tekce