Popüler

Ama iş elini taşın altına koymaya geldiğinde ve ciddileştiğinde birden ortada bir sessizlik, ortada bir dinginlik, ortada bir durgunluk, sanki hiçbir şey olmamış gibi, sanki her şey yolundaymış da hiç kötülük ve sıkıntı yokmuş gibi, Neme lazım bana dokunmasın fikri oturur hafızalara, susturur birden bire konuşan dilleri. Hiçbir riske girmeden yaşamak isteği nefislerime kolay gelir aniden.

Oysa konuştuğumuz o kötülükler, haksızlıklar, karışmaya iş gelince susuşumuz, sessizliğimiz kaçışımız ve sorunu yok görüşümüz, ocağımıza ateş düşünceye kadardır. Elini taşın altında ezmeyen, emek vermeyen, bireysel olarak çırpınmayan, düzeltmek için uğraşmayan,mücadelenin her türlüsünü yapmayanın, haksızlık kendine bulaştığında bağırmaya hakkı ne kadardır? İyi olmak, sadece konuşmayla olur mu? Sormak lazım kendimize, ısrarla az ısıtılmış bir demiri döver gibi her gün yeniden sormak lazım...

Sormak lazım, iyinin başarısız olmasının bir nedeni de hiçbir şey yapmaması değil midir? Sormak lazım, kötülüğe bulaşmadan, korunaklı güvenli alanda kalarak ateşten korunmak mümkün mü? Sormak lazım, kötülük ateşi dünyayı yakarken bizim susuşumuz ve sessizliğimizin yanan o ateşe ne kadar katkısı olmuş diye? Sormak lazım, biz güvenli alanımızdan ateşi seyrederken konuşmaya ne kadar hakkımızın olduğunu? Sormak lazım ama önemli olan karşındaki insanın cevap verme potansiyeli ve cesareti...

Hayatım Uzun bir koşu maratonu. Koş koş bitmiyor hiç yolu. Nefesim kesiliyor bak. bacaklarımda bir sızı. kan ter içinde kalmışım, daha yolu yarılamamışım . umudum bitirebilmek yolumu ,yenebilmek hayatı, kazanmalıyım bu yarışı.Yorgunum durmak ister hep canım. zafer bizi bekliyorken duramaz ayaklarım.Dinlenmek sanki haram.Kalbimde en derin yaram.

Yalnızım ,yetişemiyorum insanlara .en geride tek kalıyorum ben.Oysa yan yana olmak istiyorum, onları anlayamıyorum. kimseyle aynı düşünmüyorum....

İnsanoğlu yorulur da yorar da, sıkılır da,sıkar da sever belki karşılıksız olsa da belki yenmek ister hayatı tek başına olsa da . Azmidir onu ayakta tutan. Hırsıdır onun gücü . Bir tavsiyem var insanoğlu; Bil ki her şeyin fazlası zarar çok hırslanma bir bakarsın ilahi adalet bu yaa kendi tokadını kendine atmışsın ,bir bakarsın ayakta kalmak için tutunduğun azmin seni yerlere yıkmış. İşte o zaman hayatı yenmek için kalmaz elinde ne azim ne hırs ne de umut...

Öyle bir yere gitmek istiyorum ki içinde huzur olsun , iyilik olsun , mutluluk olsun . Öyle bi yere gitmek istiyorum ki insanlar kendi menfaatleri için beni kullanmasınlar , artık hergün işittiğim onca yalan dolanı orada işitmeyeyim herkes dürüst olsun . Öyle bir yere gitmek istiyorum ki içinde sevgi olsun sevginin gücü üstün olsun .

Öyle bir yere gitmek istiyorum ki bu insanlıktan uzak olsun, içinde iman gücü olsun, gerçek ahlak olsun, edep olsun ve ben olayım orada yanımda sadece iyiler olsun...

Uzun satırlar yazdım acılar üzerine kısa satırlarlarda kaldı mutluluk,onu da parantezlere bıraktım ,noktalar koymadım virgüllerle anlatamadığımı ünlemlerle bitirdim. Yazdıklarımı soru işaretine bıraktım. Mesela dedim kurduğum hayallere umut dedim...

Geldik gidiyoruz, ne verdik bu dünyaya gelip geçerken. Hiçbir şey veremesek bile, bol ve yoğun sevgi vermeliyiz o bile yeter, nefreti yenmek için, savaşı, kini, zulmü, yenmek için. Doğayı ve doğal olanı yaşatmak için, çocuklarımız için, torunlarımız, için, gelecek için, iyi bir miras için sevmek gerek, hiçbir şey yapamıyorsak bile...

Hayat hiçbir zaman bizi aldatmaz, birbirini aldatan daima insanlardır...

Herşeyin sonunda düşmanlarımızın sözlerini değil,dostlarımızın sessizliğini hatırlıyacagız maalesef...

Bir g?n gelir yaşanılan her şey unutulur. Bu kadar unutmayı başardığımız halde, unutamadığımız tek şey; "yaşanılmayanlar" olur...

Korkuyu koyacaklarmış aklımıza,unutmuşlar! umudun yurdunda korkunun yerinin olmadığını...

Bu hayat beni çok yorsada,ben Umut´tan umudumu kesmedim...

Aydınlık bir yarın için,karanlık bir gecenin içinden geçmek gerekir...