Emel Kaymak KESEN´in Kaleminden
Seninle her zaman arkadaş gibi konuşup anlaşırken,
Şimdi,şu an,
Seninle büyüklere özgü eda ile konuşmanın vakti geldi bal gözlü oğlum.
Bana göre ürkekliğin henüz geçmiş bile değilken,
Kanatların uçmaya bile hazır görünmez iken,
Öyle korkusuz görünüp uçmaya kalkışmak da ne demek oluyor ?
Gerçekten vakit geldi mi ?
Gitmek için erken değil mi oğlum?
Gerçekten kanadını kırmadan uçabilecekmisin?
Nedir bu telaş bu heyecan kuzucuğum?
Yuvandan temelli mi uçuyorsun artık?
Uçmalısın..
Biliyorum ..
Vakit de geldi aslında ..
Ben bilmek istemesem de..
Yanına beyaz umutlarını da alıp,
Sonsuz semalarda süzülmelisin,
Yüreğinde umut ve yaşama sevinci ile birlikte,
Uzak diyarlara gitmelisin.
Çünkü bu ,senin için çok büyük yaşam deneyimi olacak..
Yeni yerler keşfetmeli ,keşfederken kendini de tanımalı bulmalısın .
Hayata dair ne varsa öğrenmeli ,bilgilenmeli ,bilgilerini yararlı işlerde kullanmak için çok çalışmalısın ve daima iyi ahlaklı ,dürüst alçak gönüllü ve hoşgörülü olmalısın.
Ve en önemlisi de, yüreğinde tüm canlılara karşı sevgi ve şefkat taşımalısın .
Biliyorum..
Yabancı diyarlar da çok sıkıntılar yaşayacak , türlü güçlüklerle karşılacaksın.
Ama kendini ne zaman yalnız ve çaresiz hissedersen,
Seni her şeye rağmen karşılıksız çok seven bir ailen olduğunu sakın unutma.
Kaldı ki ailen olarak bizler senin bütün güçlüklerin üstesinden geleceğine eminiz..
Zira kendine güvenmek ve güçlü olmak,yaşama her şeye rağmen sıkıca bağlanmak, tırnakları ile mücadele etmek ,bizim ailede genetik biliyorsun.
Beyaz umutlarını gerçekleştirip, olgunlaşıp geri döndüğünde ise,
Bu defa kendi ülkene ve tüm insanlara umut ve sevda olmalısın.
Bu yüzden uçman şart.
Bunu biliyorum.
Biliyorum ama,
Bana senden ayrılmak öyle zor ve de öyle erken geliyor ki bal gözlüm !
Zaman ne kadar çabuk geçmiş meğer..
Zaman mı çabuk geçti yoksa biz mi zamanı hiç yaşamadık?
Bilmiyorum.
Yanımda iken bile hep hasretim ve özlemim olan oğlum..
Hatırlarmısın bilmem?
Biraz denize girmen ve temiz hava alman düşüncesi ile,yaz aylarında seni anneanne´ne bırakırdım.
Ve seni sadece hafta sonları görebilirdim.
Ne bebekken ne de çocukken, bir dakika dahi olsun , benden ayrılmak istemezdin
Hafta sonu bitip de ayrılık vakti geldiğinde,
ikimiz için de kıyamet saatleri başlardı adeta.
Sana ?Bak Can..! Tam beş gün sonra geleceğim..? dediğim de ,
?Hayır beş gün değil, üç gün sonra gel anneeeeee ?diye ağlamaya başlardın..
Aynı cümleyi gözyaşlarına boğularak ve etrafa yaygara yaparak ,
öyle çok tekrar ederdin ki sadece benim değil, tüm site sakinlerinin de
beyinlerine kazınmıştır bu acı dolu ayrılık sahneleri.
Şimdi geleceğini kurmak adına uzak diyarlara gidiyorsun.
Ve şimdi, aynı şeyi ben sana söylüyorum bal gözlüm !
?Beş gün sonra değil üç gün sonra gel olur mu?
Bir gün gelip uçup gideceğini biliyordum ama, meğer ne yakınmış bugün.
Gitmeden seni özlemeye başladım bile oğlum..
Geriye doğru baktığımda,günlerimizi seninle , hep birbirimize özleyerek geçirdiğimiz düşünüyorum..
İş , güç derken,yoğun tempolu çalışma koşullarında senin büyüdüğünü bile göremedim ki oğlum.
Söz de geleceğinizi teminat altına almaya çalışırken,
şimdiyi ve anlarımızı yaşayamadığım oğlum.
Sen de anaokulu ,baba okulu derken ,
Ne şimdiyi ,ne anı,ne de çocukluğunu yaşayabildin aslına bakarsan.
Düşünüyorum da , seninle sadece, o da,
bebekken, süt ve bebek kokuları ile dolu dört aylık doğum iznimde,
doya doya birbirimizin olmuşuz.
Son on yıldır iseTürkiye´yi diyar diyar gezmekten, büyüdüğünü ıskaladığımı düşünürken,
Korkarım delikanlılığını,gençliğini de göremeden ıskalayacağım bal gözlüm.
??.
İzmir´in her yeri ,taşı, toprağı şimdiden ayrılık kokuyor oğlum.
Araladık evimizin penceresini uçman için.
Zamanı geldi seni masmavi gökyüzüne salıvermenin.
Titrek, ürkek ,heyecanlı,meraklı ,sözde cesur görünüşünle ,hazırsın kanatlarını çırpmaya..
Şairin dediği gibi ,
?Seninle bir çift güvercin olalım şimdi gökyüzünde..?
Gökyüzünü mekan edinelim senle ben.
Güzel İzmir i, güzel şehrimizi, Smyrna´ın güneşini gökyüzünü , dağlarını ovalarını, nehirlerini , ülkeni aileni ve tüm sevdiklerini arkanda bırakarak uç güvercinim .
Uç umutlarına doğru.
Uç yeni Dünya´lara.
Uç ki ,döndüğün de ,yazacak senin de bir öykün olsun.
Umutların yaşama sevincin hiç bitmesin , hiç yorulmasın ve hiç solmasın oğlum.
Gül yüzlüm, güleç yüzlüm ,evimizin neşesi oğlum.
Hayatımın anlamı Can oğlum.. Oğul canım..
Uçtukça gülüşlerin, gökyüzünde ki mavi gülüşlere dönsün..
Hasretim, sevdalım oğlum.
Öpmelere koklamalara doyamadığım bal gözlüm.
Sesini çağlayan nehirlere benzettiğim fidan boylum.
Kozasına döner mi kelebek bilmiyorum?
Ama uç özgürlüğe sevdalı kuşum.
Kanadına hüzün bulaştırmadan sadece umutlarınla uç.
Saymakla bitmese de ,geçmese de yıllar ,
Görmesem de gençliğini, gene şairin dediği gibi ,
?Yüreğime pranga dilime susmak düşer..?
Ama beş gün sonra değil ,üç gün sonra gel..!
Olur mu bal gözlüm ?
imza ;
Seni çok seven Annen
